Vlaška crkva na Cetinju i grob kneza Grujice Lopičića
- Detalji
- Ljubomir Kapisoda
Grujica Matijašev Lopičić, senator i kapetan plemena Ceklina, rođen je 1775. godine na Gornjem Ceklinu. Bio je hrabar ratnik i sposoban vojskovođa. Istakao se kao mladić u čuvenom boju na Krusima 1796. godine, kada je bio ranjen.
U nekoliko navrata Grujica je spasio život vladici Petru I, od zavjerenika – atentatora. Kod Lašora u blizini Uganja, Grujica je ubio dva zavjerenika. Kad su se Vladika i Grujica vratili na Cetinje, među okupljenim Crnogorcima Grujica je izjavio: „Ko takne u moj dio Vladike, moj će ga džeferdar izgorjeti. Svi prisutni Ruskom konzulu poručuju da svaki Crnogorac svojim životom stoji ispred našeg Vladike“.
Ovaj događaj opisao je Milorad Medaković u knjizi „Crna Gora i neka objašnjenja o njoj“: „Mitropolita Petra I očitavahu Crnogorci i za život ga zvali svetim, pa ih se opet našlo koji su ga htjeli ubiti iz pušaka. I on bježaše sa Cetinja na Stanojeviće, i da nije bilo ceklinskog kneza, koji s nategnutom puškom poviče: „Ko takne u moj dio Vladike, toga ću ubiti“. Zbog svega što je učinio za Vladiku, knez Grujica je bio omiljen i cijenjen od Petra I i Njegoša.
Prilikom osnivanja Senata, Njegoš ga je naimenovao za senatora. Kasnije je, zajedno sa Stevanom Perkovim Vukotićem rukovodio Gvardijom (žandarmerijom od 156 ljudi). Njegoš mu je saopštio i plan o osvajanju Žabljaka.
Skupa sa serdarom Filipom pozove istaknute ceklinske harambaše Kenja Stankova Jankovića i Petra Đukanova Strugara i sa njima napravi dogovor oko zauzimanja Žabljaka. Dvanaestorica smjelih Ceklinjana su uspjeli da noću 10/11 marta 1835. godine zauzmu grad Žabljak. Po osvajanju Žabljaka knez Grujica je uručio Njegošu ključeve istorijskog grada“.
Njegoš mu je kasnije poklonio ključeve grada Žabljaka „u znaku znanja za uspjeh ove velike crnogorske pobjede“, preselio ga je sa Ceklina na Cetinje i sagradio mu kuću.
Grujica je umro krajem 1847. godine na Cetinju. Uz najveće počasti sahranjen pred Vlaškom crkvom u grobnici koju je za njega načinio Njegoš koji ga je odlikovao najvećim odličjem – Zlatnom Obilića medaljom i postavio ga za prvog kapetana plemena Ceklina. Grob kneza Grujice obnovljen je 1952. godine. Na njemu piše: „Ovdje počiva knez Grujica Lopičić, kapetan plemena Ceklina, 1779-1847.[1]
